Vistas de página en total

lunes, 3 de junio de 2013

O amor

 Todos soñamos con que algún día sintamos iso... iso chamado amor.
Pero un día o coñecemos,grazas a unha persoa que nos cambia a vida,unha persona especial que nos despertou un sentimento que nunca antes o avíamos sentido,algo que aveces da medo,pero que outras veces da curiosidade por saber o que se sinte, e o que podes chegar a sentir por esa persoa.
Fas todo o que está nas túas mans e o que non está tamén para ter ao teu lado a esa persoa que che fai sentir a persoa máis feliz de todas, a mellor persoa na vida, que con tan so mirala aos ollos,daste de conta que non cambiarias eses momentos por nada, e é por esa persoa, pola que fas cousas, que nunca antes habías feito por ningunha outra.
O das todo sen importar se esa persoa sente o mesmo ou non, tan so querer converterte no mellor para él.
Logras al fin o que querías que era que esa persoa te vira con outros ollos, sientes que tocachtes o ceo, pero o tempo pasa e daste de conta de que nada e igual, que todo cambiou, el non é o mesmo,sintes que non enches ese lugar no seu corazón,que con tanto esforzo lograras meterte nel.
Ves que hai algo que vainon e a persoa que che facía feliz, senón que agora é a persoa que che fai dudar dos seus sentimentos acerda de ti, pola túa mente pasan moutas cousas.. 
Sempre hai un camiño que se bifurca, cada un toma unha dirección pensando case sempre que os camiños poden volverse a unir, pero non é así.

Dende o teu camiño miras a outra persoa máis pequena,pero ao final so ocurre unha cousa, chega o olvido... o sintes porque foi a primeira vez de todos os noviazgos onde nunca habías querido a unha persoa de esa forma,realmente estabas namorado..
E cando pasa o tempo, coñeces a unha persoa que sin proporñercho vaiche gustando pero tes medo en fallar outra vez, dache medo a que che volvan a destrozar de novo o corazón..
Pero son os recordos os que non che permiten tomar o camiño..a outra persoa non se da conta, pero cres que o mellor e marchar,pero é por esa persoa que decides continuar pero non está ahí para apoiarte como antes,logo che doe porque pasou a oportunidade que che daba,que a vida che había dado,por culpa de mirar sempre atrás..

Queres que aoutra persoa o entenda, querer explicarlle todo,pero é o tempo de que esa persoa decida ela soa agora o que quere facer coa súa vida.
NUNCA MIRES AO PASADO PORQUE SERÁ UN OBSTÁCULO PARA O TEU PRESENTE.

No hay comentarios:

Publicar un comentario